In het Dagblad van het Noorden verscheen een leuk artikel over de vrijwilligers. Het artikel kunt u hieronder lezen. (bron: DvhN, Frank Jeuring) of via deze link.
Voor Pieter (66) en Greet Battjes (71) is het een levenswerk geworden: het herstellen van landgoed Bosch en Vaart in Vries. Om het in goede staat te houden, kregen potentiële vrijwilligers zaterdag een rondleiding.
Toen Pieter Battjes 35 jaar geleden de grote villa kocht van landgoed Bosch en Vaart, leek het in de verste verte niet op hoe het er vandaag de dag uitziet. Het dek lekte op allerlei plekken en de kachel kreeg het huis niet warmer gestookt dan 16 graden.
,,Het was heel erg verwaarloosd. Sinds 1945 was er niets meer aan gedaan’’, vertelt hij.
Gloriestaat
Nadat Battjes het pand betrok, heeft hij door de jaren heen ook de omliggende gebouwen en stukken land aangekocht. Zodat het landgoed weer werd hersteld tot een geheel.
Samen met zijn zus Greet Battjes, die in 1992 haar intrek nam in het Koetshuis, heeft hij bergen werk verzet om alles weer in oude gloriestaat terug te brengen.
Alle hulp is meegenomen
Om ervoor te zorgen dat het landgoed ook zo blijft, kreeg een handvol potentiële vrijwilligers zaterdag een rondleiding over het terrein.
Volgens Greet Battjes is het onderhoud aan het 15 hectare grote landgoed voor haar bijna een fulltime baan. Alleen al het grasmaaien kost anderhalve dag. Alle hulp is dan ook mooi meegenomen.
Moestuin
De projectgroep Groen Erfgoed Drenthe, die zich inzet voor het behoud van landgoederen, had daarom een handvol geïnteresseerden opgetrommeld. Onder wie Erna Koperdraat (61) uit Vries.
Ze was al eens vaker op het landgoed geweest en toen ze las dat vrijwilligers werden gezocht voor groenonderhoud zoals het bijhouden van een moestuin, had ze daar direct oren naar. ,,Ik woon in een rijtjeshuis, maar ik ben vroeger opgegroeid met een moestuin. En dat mis ik heel erg’’, vertelt ze.
‘Een stukje historie’
Antoinette de Vries (65) uit Emmen kijkt haar ogen uit tijdens de rondleiding over het terrein. ,,Dat komt ook door de sfeer. Dit is een stukje historie en ik vind het geweldig dat deze mensen zoveel moeite doen om het in stand te houden’’, vertelt ze.
Toen De Vries hoorde dat het landgoed vrijwilligers zocht, bestelde ze direct een boek over Bosch en Vaart om zich in te lezen. Binnen anderhalve dag had ze het uit.
‘Ik ga hier helpen’
De Vries is samen met Tia Schipper en Elly Lapré, die ze kent van de dorpstuin in Diphoorn, afgereisd naar het landgoed. Alle drie hebben ze groene vingers en ze zien het wel zitten om hier de handen flink uit de mouwen te steken.
Ook Erna Koperdraat is voor het einde van de rondleiding volledig overtuigd. ,,Ik ga hier wel helpen, dat lijkt me duidelijk. Het is een ontzettend leuke plek met aardige mensen. En ik kan hier op de fiets naartoe.’’
Hulp is van levensbelang
Die extra hulp is een mooie opsteker voor Pieter en Greet Battjes. Want voor hen komt die hulp niet alleen gelegen, met het oog op de toekomst is het voor hen van levensbelang.
Greet Battjes: ,,Wij zijn een stichting en willen het landgoed langzamerhand gaan overdragen aan vrijwilligers. Zodat het in goede staat blijft, ook als wij er niet meer zijn.’’